$

Oficjalną walutą Stanów Zjednoczonych i kilku innych narodów jest dolar amerykański. Coinage Act z 1792 roku ustanowił dolara amerykańskiego na równi z hiszpańskim srebrnym dolarem, podzielił go na 100 centów i zezwolił na bicie monet o wartości dolara i centa. Banknoty Rezerwy Federalnej, nazywane potocznie "greenbackami" ze względu na ich przeważnie zielony odcień, to rodzaj emitowanych banknotów amerykańskich. System Rezerwy Federalnej, pełniący funkcję banku centralnego kraju, zarządza polityką pieniężną Stanów Zjednoczonych. W momencie powstania dolara amerykańskiego stosowano bimetaliczny standard 371,25 gramów srebra lub, od 1837 roku, 23,22 gramów złota, czyli 20,67 dolarów za uncję trojańską. Dolar został powiązany wyłącznie ze złotem przez Gold Standard Act z 1900 roku. Jego przelicznik na złoto został zmieniony w 1934 roku na 35 dolarów za uncję trojańską. Wszystkie związki ze złotem zostały zerwane od 1971 roku. Po pierwszej wojnie światowej dolar amerykański stał się znaczącą walutą rezerwową na świecie. Na mocy porozumienia z Bretton Woods, podpisanego pod koniec II wojny światowej, dolar zastąpił funta szterlinga jako główna waluta rezerwowa świata. Najbardziej popularną i swobodnie pływającą walutą w handlu międzynarodowym jest dolar. W obiegu wykorzystywane są banknoty Rezerwy Federalnej i służy on zarówno jako oficjalna waluta, jak i de facto waluta wielu innych narodów. 10 lutego 2021 roku w obiegu znajdowało się 2,10 biliona dolarów amerykańskich, z czego 2,05 biliona stanowiły Federal Reserve Notes.