€

19 z 27 państw członkowskich Unii Europejskiej używa euro jako oficjalnej waluty. Według stanu na 2019 rok w tzw. strefie euro, zwanej też regionem euro, czyli zbiorze państw, żyje ponad 340 milionów mieszkańców. Jedno euro jest równe stu centom. Akrotiri i Dhekelia to brytyjskie terytoria zamorskie, cztery europejskie mikropaństwa, które nie są członkami UE, instytucji Unii Europejskiej, a także Czarnogóra i Kosowo jednostronnie wykorzystują tę walutę. Wiele wyłącznych obszarów członków UE używa euro jako swojej waluty również poza Europą. Ponadto, euro jest walutą używaną przez ponad 200 milionów ludzi na całym świecie. Po dolarze amerykańskim, euro jest drugą największą walutą rezerwową i drugą najczęściej wymienianą walutą na świecie w 2013 roku. Skumulowana wartość banknotów i monet w obiegu dla euro należy do największych na świecie według stanu na grudzień 2019 r., wynosząc łącznie ponad 1,3 bln UE. Nazwa waluty została formalnie przyjęta 16 grudnia 1995 roku w Madrycie. 1 stycznia 1999 roku euro zostało wprowadzone na międzynarodowe rynki finansowe jako waluta księgowa, zastępując poprzednią Europejską Jednostkę Walutową w stosunku 1:1. 1 stycznia 2002 r. do obiegu weszły fizyczne monety i banknoty euro, stając się podstawowym środkiem płatniczym wśród członków założycieli. Do marca 2002 r. całkowicie wyparło poprzednie waluty. W okresie od grudnia 1999 r. do grudnia 2002 r. euro oscylowało poniżej poziomu dolara amerykańskiego, ale od tego czasu wzrosło do poziomu lub powyżej dolara amerykańskiego, osiągając najwyższy poziom 1,60 USD w dniu 18 lipca 2008 r., a od tego czasu powróciło do poziomu zbliżonego do początkowego kursu emisji. Po części z powodu rosyjskiej inwazji na Ukrainę w 2022 r. obie waluty osiągnęły parytet 13 lipca tego roku po raz pierwszy od prawie dwóch dekad.