£

Het Verenigd Koninkrijk en de aangrenzende regio's gebruiken het pond sterling als hun officiële munteenheid. Het pond is de primaire eenheid van het pond sterling en wordt soms aangeduid als het Britse pond of het samengestelde zelfstandig naamwoord pond sterling, maar geen van beide is de eigenlijke naam van de munteenheid. In één pond zitten 100 pence. De oudste munteenheid die nog in omloop is en sinds haar ontstaan onafgebroken is gebruikt, is het pond sterling. Na de Amerikaanse dollar, de euro en de Japanse yen is het pond momenteel de vierde meest verhandelde valuta op de valutamarkt. Samen met de andere drie munteenheden en de renminbi vormt het pond de mand van munteenheden die wordt gebruikt om de waarde van de bijzondere trekkingsrechten van het IMF te bepalen. Het pond sterling is ook de op drie na meest aangehouden reservevaluta in de wereldreserves vanaf medio 2021. Dit zijn allemaal fiatvaluta's die door overheden zijn uitgegeven. Jersey, Guernsey, het eiland Man, Gibraltar, South Georgia and the South Sandwich Islands, het Brits Antarctisch Gebied, en Tristan da Cunha gebruiken allemaal het pond sterling als hun officiële munteenheid. Het pond van Guernsey, het pond van Jersey, het pond van Manx, het pond van Gibraltar, het pond van de Falklandeilanden en het pond van Sint-Helena zijn lokale emissies van het pond die op dezelfde manier worden gewaardeerd als het Britse pond. Andere landen zijn overgeschakeld op de Amerikaanse munt, zoals Bermuda in 1970. De Bank of England, die haar eigen bankbiljetten uitgeeft en de uitgifte van biljetten door particuliere banken in Schotland en Noord-Ierland controleert, fungeert als centrale bank voor het pond sterling. De Bank of England oefent geen controle uit op de bankbiljetten in pond sterling die worden uitgegeven door andere landen, waarvan de regeringen de pariteitsconversie garanderen. Historisch gebruikten de kolonies en bezittingen van het Britse Rijk het pond sterling in verschillende mate.